Terapia psychologiczna dla dzieci i młodzieży to proces wspierający młodych ludzi w lepszym rozumieniu siebie, swoich emocji, zachowań oraz relacji z innymi. To bezpieczna przestrzeń, w której dziecko może mówić o swoich przeżyciach, wyrażać emocje, uczyć się regulowania napięcia i szukać sposobów radzenia sobie z trudnościami.
Kluczowym elementem mojej pracy z dziećmi jest terapia przez zabawę – to właśnie w zabawie dziecko czuje się najbardziej naturalnie, swobodnie i autentycznie. Wykorzystuję gry, karty emocji, rysunek, ruch, opowieści i symbole – wszystko po to, by w przyjazny, zrozumiały dla dziecka sposób dotrzeć do jego przeżyć i potrzeb. Zabawa pozwala na budowanie relacji, ćwiczenie elastyczności, naukę zasad i współpracy, a także regulację emocji w sposób dostępny dla młodego umysłu. W pracy z nastolatkami stawiam na dialog terapeutyczny, który łączy rozmowę o emocjach z nauką konkretnych strategii radzenia sobie. Uczę, jak rozpoznawać sygnały płynące z ciała, jak rozumieć swoje reakcje i jak wzmacniać poczucie własnej wartości.
Wspieram rozwój kompetencji społecznych, takich jak: komunikacja, asertywność, radzenie sobie z konfliktami czy budowanie zdrowych relacji. W trakcie terapii wplatam też elementy nauki zasad poprzez gry i zadania zespołowe – dzięki temu dzieci uczą się, jak funkcjonować w grupie, jak przeżywać porażki i jak szanować zasady, które porządkują wspólne życie.
Celem terapii nie jest tylko poradzenie sobie z konkretnym problemem – to także budowanie wewnętrznych zasobów, które będą wspierać dziecko w dalszych etapach życia. Dbam o to, by każde spotkanie było dla dziecka nie tylko pomocne, ale też ciekawe i budujące.
W relacji terapeutycznej dziecko może poczuć się naprawdę zauważone i zrozumiane. Towarzyszę mu w tej drodze z uważnością, cierpliwością i szacunkiem – zawsze w tempie, które jest dla niego bezpieczne i wspierające.
W relacji z nastolatkiem stawiam przede wszystkim na dialog i autentyczną rozmowę, w której młody człowiek czuje się wysłuchany i traktowany poważnie. Tworzę bezpieczną przestrzeń, w której może mówić o sobie bez oceniania, w swoim tempie i na własnych warunkach.
W pracy z młodzieżą dużą rolę odgrywa także psychoedukacja – wspólnie uczymy się nazywać emocje, rozumieć mechanizmy działania stresu, relacji czy komunikacji. Tłumaczę, jak funkcjonuje psychika w wieku dojrzewania i jak radzić sobie z tym, co trudne, niezrozumiałe lub przytłaczające.
Wplatając elementy coachingu, pomagam nastolatkom odkrywać ich mocne strony, budować poczucie wpływu i podejmować bardziej świadome decyzje. Zamiast narzucać gotowe rozwiązania, wspieram w szukaniu własnych dróg i rozwiązań, które są zgodne z ich wartościami i celami.
Dzięki takiemu podejściu młody człowiek nie tylko lepiej rozumie siebie i swoje emocje, ale też zyskuje narzędzia do bardziej świadomego i samodzielnego funkcjonowania w świecie.